Güneşin doğmadığı çok sabahlar gördü bu gözler,
yüreğimin ağır işçileri ne çileler çekti karanlık gecelerde,
içimdeki çocuk öyle saklanmış ki saklambaçta
deli divane bir ebeyim şimdi sokakta...
27 Aralık 2012 Perşembe
20 Aralık 2012 Perşembe
ZAMAN
Gecenin
soğuk rüzgârlarının arasında
Mehtaba
dalmıştım
Gözlerim
göremez oldu yıldızları bir anda
Sonra
ay gülümsedi bana
Bir
yıldız kaydı gökyüzünden
İçimden
bir parça koparcasına...
Yavaş yavaş tan ağarırken
Bulutlar
geçerken gözlerimden
Güneş
göz kırptı masumca
Bilmiyordu
ki gideceği yeri
Bulutların
arkasına takılıverdi her zaman olduğu gibi
kar tanesi
kar taneleriyle aklıma düştün bugün. masamın üzerindeki kar tanesi hep bendeydi, gözümün önünde. ama bugün üzerime konanlar eridi hep. yoksa yok mu oluyordun içimde? eriyip gidiyor muydun ? işte buna benziyor ama tam bu değil. bi daha takamadım onu, belki de erimesini hiç mi hiç istemedim.
9 Aralık 2012 Pazar
yıldızlara yakın, aya komşu
ağlarken gülmekse hayat; severken nefret edebilirim. özlerken kin güdebilirim içten içe. mutluluğunu isterken kıskanabilirim farkında olmadan , sarılırken bıçaklanabilirim sırtımdan. o zaman göze almalıyım her şeyi. gidenlerle kalanları ayırt edebilmeliyim,boşlukları dolmayacak olsa dahi.. tüm kötülüklere rağmen sevebilmeliyim insanları, müziği, kerevizi, nar suyunu. dokunabilmeliyim gökyüzüne hayallerimde; düşlerimde yıldızlara yakın, aya komşu olmalıyım...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)