tanrı

yağmur yağmış biraz,havaya kokusu sinmiş toprağın
sanki,
sanki biri dokunuyor bulutlara
ağlıyorlar,
tam avunuyorlar,tekrar,
tam da bitti demişken, hüzne dayanamayıp
hıçkırıyorlar.
peki ama, kim, kim dokununca bulutlara
ağlamaklı oluyorlar yukarıda,
yoksaa hey sen mi,
tanrı sen mi dokundun onlara,
sen mi  izin verdin ağlamalarına,
sevdalarını kara toprağın derinliklerine gömmelerini sen mi söyledin?
hayallerinizi yıldızlara takıp unutun diyen sen miydin?
mutluluklarınızı o daracık göğüs kafesinize hapsedin diyen
öpüşmelerinizi yatak odanıza hatta yatağınızın en kuytusuna gizleyin diyen
haramı günahı öğreten de sendin öyle ya
tanrı,
bulutlar ağlıyor gökyüzünde
ve
yağmurun elleri uzanmış toprağa,
umut tohumları ekiyor,
bir uçtan diğer uca..